Wzorzec rasy

SZPIC MINIATUROWY/POMERANIAN KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: szpice niemieckie są potomkami „psów torfowych” (Torfhunde) z epoki kamiennej, „Canis familiaris palustris Rüthimeyer” oraz późniejszych „szpiców osady palowej” (Pfahlbau); są one najstarszą rasą psów w Europie Środkowej. Wiele innych ras wywodzi się od nich. W krajach innych niż niemieckojęzyczne, szpic miniaturowy ( w języku niemieckim karłowaty) znany jest jako pomeranian.

WRAŻENIE OGÓLNE :
szpice urzekają swą piękną szatą, nastroszoną z powodu obfitego podszerstka. Szczególnie imponujący jest bujny, przypominający grzywę, kołnierz wokół szyi (kryza) oraz obficie owłosiony ogon, noszony dumnie nad grzbietem.Lisia głowa z czujnymi oczami oraz małe, spiczaste, blisko osadzone uszy, nadają szpicowi jedyny w
swoim rodzaju, charakterystyczny zadziorny wygląd.

WAŻNE PROPORCJE:
stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 1:1
Długość kufy do długości czaszki mniej więcej 2:4.

USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT :
niemiecki szpic miniaturowy/pomeranian jest zawsze czujny, o żywym usposobieniu i niezwykle oddany swemu właścicielowi. Jest bardzo pojętny i łatwy do wyszkolenia. Jego naturalny brak zaufania w stosunku do obcych oraz brak instynktu myśliwskiego czynią go nie tylko idealnym psem stróżującym, zarówno na użytek domowy, jak i gospodarski, ale też wspaniałym psem do towarzystwa i rodzinnym. Nie jest ani lękliwy, ani agresywny. Odporność na warunki pogodowe, krzepkość oraz długowieczność to jego szczególnie wyróżniające cechy. GŁOWA : MÓZGOCZASZKA: średniej wielkości głowa szpica, widziana z góry, jest najszersza z tyłu i zwęża się w klin w kierunku czubka nosa. Stop: od umiarkowanie do wyraźnie zaznaczonego; nigdy bardzo mocny. TRZEWIOCZASZKA: Nos: nos okrągły, mały i czysto czarny. U szpiców maści czekoladowej nos jest ciemnobrązowy.Kufa: kufa nie jest wydłużona i pozostaje w harmonijnej proporcji do czaszki. (mniej więcej 2:4) Wargi: nieprzesadne, ściśle przylegające do szczęki i żuchwy; nie tworzą fałd w kącikach. Całkowicie czarne, u psów czekoladowych
brązowe. Uzębienie: szczęka i żuchwa normalnie rozwinięte, w pełnym zgryzie nożycowym, tj. górny łuk siekaczy ściśle zachodzi na dolny, a zęby ustawione są pionowo względem szczęki i żuchwy. 42 zęby, zgodnie z wzorem zębowym psa. Mocne kły dokładnie zachodzą na siebie. Brak kilku przedtrzonowców jest tolerowany. Zgryz cęgowy dopuszczalny. Policzki: policzki łagodnie zaokrąglone, ale nie wydatne. Oczy: oczy średniej wielkości, kształtu migdała, lekkoskośne, ciemne. Powieki czarne,szpice maści czekoladowej mają powieki brązowe Uszy: małe, osadzone wysoko i stosunkowo blisko siebie;trójkątne i spiczaste; noszone zawsze
pionowo, sztywne na końcach. SZYJA: średniej długości, szeroka u nasady między łopatkami; nieco łukowata, bez podgardla; okryta grubym, gęstym włosem, tworzącym bogatą kryzę.

TUŁÓW: Linia górna: łączy się wdzięcznym łukiem z krótkim, prostym grzbietem. Obficie owłosiony, rozmachany ogon częściowo położony na grzbiecie skraca i zaokrągla sylwetkę.Kłąb: wysoki kłąb przechodzi niepostrzeżenie w grzbiet. Grzbiet: możliwie jak najkrótszy, prosty i mocny.Lędźwie: krótkie, szerokie, mocne.
Zad: szeroki i krótki, nie opadający. Klatka piersiowa:głęboka, dobrze wysklepiona; dobrze rozwinięte przedpiersie. Linia dolna i brzuch: klatka piersiowa tak długa, jak to tylko możliwe; brzuch nieznacznie podciągnięty. OGON: ogon osadzony wysoko; średniej długości. Skierowany w górę i zakręcony do przodu nad grzbietem; prosty od nasady. Spoczywa stabilnie nad grzbietem; pokryty bardzo gęstym włosem. Podwójny skręt na końcu ogona jest dopuszczalny.

KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE : Wygląd ogólny: proste; dosyć szeroko rozstawione, o mocnym kośćcu.Łopatka:dobrze umięśniona i mocno związana z klatką piersiową. Długa i dobrze kątowana. Ramię: mniej więcej tej samej długości co łopatka, tworzy z nią kąt 90 stopni.Łokieć: mocny, ściśle przylegający do klatki piersiowej;
ani odstający, ani ustawiony pod siebie. Przedramię: średniej długości w stosunku do ciała; silne i zupełnie proste. Na tylnej krawędzi frędzle.Śródręcze: mocne, średniej długości; nachylone pod kątem 20° (w stosunku do pionu). Łapa:jak najmniejsza; okrągłai zwarta, o dobrze wysklepionych i zwartych palcach, zwana kocią. Pazury i opuszki jak najciemniejsze.

KOŃCZYNY TYLNE : Wygląd ogólny: bardzo umięśnione i obficie owłosione aż do stawów skokowych,proste równoległe. Udo i podudzie: udo i podudzie mniej więcej równej długości. Kolano: mocne, umiarkowanie kątowane; w ruchu nie odchylane na zewnątrz, ani do środka. Śródstopie/staw skokowy: śródstopie średniej długości,
bardzo mocne i pionowe względem podłoża. Stopa: jak najmniejsza; okrągła i zwarta, o dobrze wysklepionych i zwartych palcach, zwana kocią. Opuszki grube i twarde. Pazury i opuszki jak najciemniejsze.

RUCH : szpice niemieckie poruszają się prosto do przodu, z dobrym napędem, płynnie i sprężyście

SKÓRA: na całym ciele przylegająca, niepofałdowana. SZATA: WŁOS: Niemiecki szpic miniaturowy/pomeranian ma szatę dwuwarstwową, składającą się z prostych i wyraźnie nastroszonych włosów okrywy i krótkiego,
gęstego podszerstka, o strukturze bawełny. Głowa, uszy, przód przednich i tylnych kończyn oraz łapy–okryte
krótkim, gęstym (aksamitnym) włosem. Reszta tułowia okryta długą, bogatą szatą. Włos nie może być falisty, kędzierzawy, ani kosmaty; na grzbiecie nie może być przedziałka. Szyja i łopatki porośnięte gęstą grzywą. Na tylnych stronach przednich kończyn obfite pióra, z tyłu obfite portki sięgające stawu skokowego.
Ogon obficie owłosiony. Szata nie może wyglądać na wymodelowaną.

MAŚĆ: Niemiecki szpic miniaturowy/pomeranian: biała, czarna, czekoladowa, pomarańczowa, szara cieniowana i inne. Szpic biały: sierść ma być czysto biała, lekki odcień żółtawy, który często występuje, szczególnie na uszach jest tolerowany. Szpic czarny: czarne szpice muszą mieć taki sam podszerstek i czarną skórę. Kolor okrywy musi być czysto czarny bez jakichkolwiek białych lub innych znaczeń.Szpic czekoladowy: jednolicie brązowy w ciemnym odcieniu.Szpic pomarańczowy: jednolite umaszczenie, ani zbyt ciemne ani zbyt jasne. Przy tej maści rozjaśnienie na klatce piersiowej, ogonie i portkach jest dopuszczalne. Szpic szary, szary cieniowany: kolor szary cieniowany to srebrnoszary z czarnymi koniuszkami włosów. Kufa i uszy ciemnego koloru. Wokół oczu
wyraźne „okulary” w postaci delikatnie zarysowanej czarnej linii, biegnącej od zewnętrznego kącika oka do dolnego kącika ucha; towarzyszą im wyraźne znaczenia i cieniowania, tworzące wyrazistą, krótką brew. Kryza i „uprząż”na łopatkach –jaśniejsze. Przednie i tylne kończyny srebrzysto szare bez śladu czarnych znaczeń poniżej łokci i kolan, z wyjątkiem delikatnego rysunku na palcach. Czarny koniec ogona. Spodnia część ogona i portki –w jasnym, srebrnoszarym odcieniu. Szpice innej maści: Określenie „innej maści” oznacza następujące kolory –kremowy, kremowy z nalotem, pomarańczowy z nalotem, czarny podpalany i łaciaty. U psów łaciatych tło musi być zawsze białe, a łaty jednej barwy: czarne, czekoladowe, szare cieniowane, pomarańczowe,
pomarańczowe z nalotem, kremowe lub kremowe z nalotem. Pożądane, by łaty były rozmieszczone na całym ciele. WIELKOŚĆ I WAGA: Wysokość w kłębie:Szpic niemiecki miniaturowy/pomeranian : 21cm +-3 cm Waga
powinna być stosowna do wielkości.WADY:Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny byćuznane za wady i oceniane w zależności od ich nasilenia oraz wpływu na zdrowie i komfort życia psa.

WADY DUŻE:

• Wady budowy.

• Głowa zbyt płaska.

• Głowa wyraźnie jabłkowata.

• Nos, powieki i wargi barwy mięsa.

• Wady uzębienia, braki zębowe.

• Oczy zbyt duże i zbyt jasne.

• Oczy wyłupiaste.

• U szarych cieniowanych pomeranianów brak charakterystycznego rysunku na głowie.

• Wady ruchu.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:

•A gresja lub wyraźna lękliwość.

• Nienormalna budowa lub zachowanie.

• Otwór w ciemieniu.

• Przodozgryz, tyłozgryz, zgryz przemienny.

• Entropion lub ektropion.

• Uszy nie całkiem stojące.

• Wyraźne białe znaczenia lub łaty u psów innych niż białe, z wyjątkiem.

• Wszelkie umaszczenia nie wymienione we wzorcu. Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym